 |
||
|
Vergeten meisje van vijftien Madeleine Marquot. Verborgen in de kapel, op een plek waar bijna niemand komt, is een gedenksteen te vinden, ter nagedachtenis aan Madeleine Marquot die in 1910 op 15-jarige leeftijd overleed. Precies honderd jaar geleden. De steen is vrijwel onzichtbaar vanuit de kapel; hij hangt in een hoekje boven op het koor waar vroeger het orgel was. De plaquette vormt de aanleiding voor een expositie gewijd aan Madeleine Marquot. Over de geschiedenis van Madeleine doen verhalen de ronde onder de bewoners van de Refter en daarbuiten. Was zij een leerlinge van het Frans Pensionaat Notre Dame des Anges? Had zij een verboden intieme vriendschap met een zuster van het pensionaat? Geruchten die de verbeelding prikkelen. Maar wat is waarheid? Marian Habets en Trijn Romein proberen zo nauwkeurig mogelijk te achterhalen wie Madeleine was en wat er is gebeurd. Zodat ze honderd jaar na haar overlijden alsnog eervol herdacht kan worden. Zij hebben diverse historici benaderd en bewoners van de Refter gesproken. De afgelopen maanden hebben zij familieleden van Madeleine opgespoord. Zij reisden naar haar geboorteplaats Bayel in Frankrijk, waar zij haar graf bezochten en werden rondgeleid in de kristalfabriek die haar familie ooit stichtte en zeer rijk maakte. Marian en Trijn brachten een etmaal in de kapel door. Om bij volle maan de glas-in-loodramen te zien, geluiden te registreren, de kou te ervaren, gedachtes en gevoelens op te schrijven. Dit etmaal gebruikten zij om te tekenen zolang het licht was en foto’s te maken van de plaquette. Door de foto’s achter elkaar te zien, met een langzaam veranderende lichtval is een ervaring ontstaan van het verstrijken van de tijd. Honderd jaar zijn deze woorden verborgen geweest en nu wordt het tijd om ze aan iedereen te laten zien. Het centrale idee is een eerbetoon aan Madeleine, het vergeten meisje waarvan de geschiedenis, zo lijkt het althans nu, weggestopt is. In de expositie proberen de kunstenaars ook een verbinding te leggen naar het heden, meisjes van vijftien, honderd jaar na dato. Marian Habets en Trijn Romein studeerden beiden in 2005 af aan De Nieuwe Academie Utrecht |
||